Het is koud aan het worden, en het is ook al bijna de kortste dag van de maand. Weinig licht, weinig warmte. Dat vráágt om knussigheid binnen. En dus sta ik mezelf toe de hele dag in mijn koala-onecie rond te lopen. Dat vind poes Amira ook wel fijn: het ligt net zo zacht als op een dekentje. Ik vind het top.
Moois van Marijke. 