De beste vriend van Sander is er. Die komt wel vaker en dan kijken de mannen de hele avond serie op de bank met bier en wat lekkers. Ik trek me boven terug in mijn hoekje met klassieke muziek en mijn boek. Tot Sander me roept: ze gaan popcorn maken en ik vind het vast leuk om te kijken. Jaaaa! Vol verwondering hang ik boven het glazen deksel van de pan en wacht in spanning tot de kleine gele maïsjes als door een wonder ‘plop’ zeggen en veranderen in een luchtig wit wolkje popcorn. Of plopcorn, zoals ik het leuk vind klinken. Plop, plop, plop. Kost geen reet en wát een plezier!