Ik wil iedere dag even wandelen. Buitenlucht opsnuiven. In beweging zijn. De verbinding voelen met het dorp waar ik woon. Genieten van het uitzicht over het Haringvliet. Uit mijn bubbel komen. In alle opzichten goede zelfzorg. De meeste dagen gaat dat prima, heb ik gewandeld voordat ik aan de dag begin. Maar vanochtend koos ik de makkelijke weg, na een concert en een heel kort nachtje. Aan het eind van de dag is het veel moeilijker om mezelf nog te motiveren om naar buiten te gaan. Ik beloof mezelf een klein rondje, als ik maar ga. En nu ik buiten ben en geniet van alle lentesignalen en de ondergaande zon, ben ik mezelf dankbaar.
