Thuis is mijn huis vol warme kleuren,
een tuin waar leven groeit en bloeit,
het geprik van kattenpootjes,
levens met elkaar vergroeid.

Thuis is m’n voeten in de golven
van de grote oceaan,
de oneindigheid, de grootsheid
waar mijn gedachten in vergaan.

Thuis is elke straathoek
waar ik liefde heb gekend,
waar ik vriendschap heb gevonden,
dagelijks rondjes heb gerend.

Thuis is me nietig kunnen voelen
in de grootsheid van bestaan,
zonder dat me dat te neer drukt
waar ik me juist dankbaar voel, voldaan

Thuis is mijn neus op dat ene plekje
tussen je kaak en je zachte nek
waar de geur onmiskenbaar jij is
een kus, een woordeloos gesprek.

Thuis is waar ik moeiteloos mezelf ben
waar ik kan rusten zonder angst,
waar ik mijn gekke, blije kind ben,
waar ik vrij een rondje dans.

Thuis is verbondenheid ervaren
met mezelf en met de ander,
zodra mijn hoofd stopt met bedenken
en de liefde mij verandert.

Als mijn hart en hoofd in sync zijn
en alles even klopt,
en er niets meer is te willen
omdat de onrust is gestopt.