Het is altijd een leuke discussie onder fervente lezers: boekenleggers of ezelsoren. Een deel van de lezers zal je verfoeien als je ‘toegeeft’ dat je in het ezelsorenteam thuishoort. Maar ik schaam me er niet voor. Ik vind het leuk als een boek ‘geleefd’ wordt. Ezelsoren, markeringen, aantekeningen in de kantlijn. Ik vind het juist een teken van waardering, een signaal dat het een goed boek was. Dus, Elizabeth Gilbert, thanks voor je boek: de verzameling ezelsoren wordt almaar groter en ik ben pas op de helft!
Moois van Marijke. 
Welk boek lees je?
Eten, Bidden, Beminnen. ❤ Heb ik al eens eerder gelezen en is sindsdien één van mijn lievelingsboeken dus besloten 'm weer eens opnieuw te lezen. Opnieuw favoriet!
Heb je ook andere boeken van haar gelezen?
Nee, maar die staan wel op mijn lijstje want ik vind haar heel fijn schrijven!
Ik volg je! Ik vind het ook fijn als een boek er geleefd uit ziet (hou ook van kringloopboeken, die hebben vaak al een heel leven achter de rug) en plooi ook ezelsoren in mijn boeken. Ik kan niet tegen mensen die zelfs de rug niet willen knakken :p
Yay, gelukkig heb ik medestanders. Heel herkenbaar ook, van die rug. Als die niet mag krakken, dan kun je een boek praktisch niet lezen…
Oh en kringloopboeken.. of vooral: de geur van oude boeken! 🙂