Dit boek werd me van alle kanten aangeraden. Bestseller-lijstjes, lovende reviews op Goodreads, tips van vrienden in real life. Vol verwachting begon ik met lezen.

Hoofdpersoon Kya leeft met haar ouders, broers en zussen een armoedig bestaan in de moerassen naast het Amerikaanse stadje Barkley Cove. In de moerassen leeft ‘het uitschot’: illegalen, criminelen en ander volk wat zich niet thuis voelt in de normale maatschappij. Wanneer Kya zes jaar is, vertrekt haar moeder, op de vlucht voor haar vrijwel altijd dronken en agressieve man. Langzaam maar zeker trekken ook haar broers en zussen weg. Kya, te jong om mee te gaan, blijft alleen achter met haar vader. Ze leert hoe ze zichzelf moet onderhouden en hoe ze haar vader moet ontlopen. Ze gaat niet naar school, heeft weinig contacten en voelt zich alleen (maar heel erg) verbonden met de rauwe natuur om haar heen: met de meeuwen die ze dagelijks voert, met de blauwe reigers en de Cooper sperwer. Haar zelfredzaamheid groeit, samen met haar eenzaamheid, zeker wanneer op een dag ook haar vader voor altijd verdwijnt. Pas als ze voorzichtig contact krijgt twee jongemannen uit het dorp, leert ze lezen, schrijven en maakt ze kennis met een voor haar compleet nieuwe wereld. Maar op een dag wordt één van hen dood gevonden in het moeras. Alle verdenking ligt direct bij haar…

Allereerst: de natuurbeschrijvingen in dit boek zijn werkelijk práchtig. Het boek staat vol beeldende, poëtische beschrijvingen van al het leven in het moeras, die me een onroerend, kleurrijk, troostrijk en inspirerend beeld van de natuur schetsen en me ontroerden en raakten. Maar verder weet ik, heel eerlijk, niet goed wat ik van dit boek moet vinden.

Het verhaal is een interessante maar ook wat verwarrende afwisseling tussen verschillende stukken van het verhaal die voor mijn gevoel niet helemaal matchen qua schrijfstijl en geloofwaardigheid:

• Kya’s jeugd in het moeras – vol prachtige, kleurrijke, gedetailleerde beschrijvingen van de natuur
• Hoe ze bevriend raakt en hoe de liefde opbloeit met de jongens uit het dorp – met hier en daar diepgaande, filosofische mijmeringen en mooie levenslessen
• De zoektocht naar wat er is gebeurd rondom de doodgevonden jongen in het moeras – een soort detective, met een heel andere schrijfstijl en vanuit het perspectief van allerlei mensen uit het stadje.

Ik kwam moeilijk in het verhaal, maar ergens halverwege had het verhaal me toch te pakken, ondanks de verwarring die ik voelde. Ik ben vooral blij dat ik het boek heb gelezen omdat ik zo hard genoot van de prachtige natuur, alsof er echt zelf was en vanwege de verwondering en liefde die het me deed voelen.