Ik houd van knutselen en creatief zijn maar loop daarin regelmatig aan tegen mijn hoge lat en verlammende perfectionisme. Kunst en perfectie gaan niet samen: juist het uitproberen en ‘spelen’ leiden tot onverwachtse zaken en helpen je om contact te maken met de bron van creativiteit van binnen. Omdat ik daar wat meer mee wil oefenen, maakte ik afgelopen dagen een collage. Dat doe ik bijna nooit en dus kan ik niet varen op vertrouwde maniertjes om binnen de lijnen te kleuren. Het komt aan op bij ieder stukje papier dat ik opplak voelen wat de volgende stap moet zijn en genoegen nemen met wat er ontstaat. Ik zou het eindresultaat niet aan de muur hangen maar ik geniet enorm van het proces en merk dat er (ondanks het open begin) toch nog best wel een rode draad in mijn werk ontstaat. Moet ik vaker doen, zo!