Als kind was ik een paardenmeisje. Posters aan de muur, een paardendekbed en vijf middagen in de week op de manege te vinden om pony’s te poetsen, de mesthoop op te steken en gewoon rond te hangen bij die fijne dieren. Hoewel die tijd nu ver achter me ligt, ben ik altijd wel gek op paarden gebleven. Het zijn zulke fijne dieren, zachtaardig, sociaal en lief. Het heeft iets rustgevends om tegen zo’n groot dier aan te leunen en ‘m wat tussen de manen te kriebelen.

Toen ik erachter kwam dat paarden niet alleen worden bereden op maneges maar ook worden ingezet als medecoach tijdens paardencoaching, was ik gefascineerd. Hoe werkt dat? Die fascinatie leidde me tot een paardencoachbedrijf in de buurt om vrijwilligerswerk te doen. Door mijn drukke stage kwam dat vrijwilligerswerk er nooit van, maar mijn interesse bleef. Blij en verrast was ik toen bleek dat op mijn nieuwe werk ook paardencoaching wordt gegeven. Niet alleen als individuele behandeling maar ook als teamcoaching aan bedrijven. Het leuke is dat ik er nu foto’s van mag maken, interviews over mag houden en dingen over mag schrijven.

Veel mensen hebben geen idee hoe dat werkt, paardencoaching. Of weten – net als ik eerst – niet eens dat het bestaat. Daarom schreef ik voor mijn werk een blog over paardentherapie. Over het paard als medetherapeut en paardencoaching als ervaringsgerichte manier van zelfontwikkeling.

Lees het artikel hier!

Regelmatig schrijf ik voor mijn werk op Landgoed de Peerdegaerdt interessante artikelen, blogs of interviews. Die deel ik ook graag met mijn eigen publiek, want ik ben er best wel een beetje trots op!