Vandaag hebben we eindelijk het al twee jaar uitgestelde concert waar we zo naar uitkeken. In de zendzaal van Radio Kootwijk, midden op de Veluwe, luisteren we anderhalf uur lang naar de betoverende pianoklanken van Canto Ostinato. En het leuke is: al het publiek ligt op een meegenomen matje of luchtbed te luisteren. Heerlijk om net voor en net na het concert al die mensen te bekijken. Jong en oud, sportief of wat alternatief, kakkerig of studentikoos: het is een zeer gemêleerd publiek en ieder mens is op diens eigen manier zo prachtig.