“Het is tijd voor de gitaar en madeliefjes in je haar”. Het is een zinnetje uit één van mijn favoriete liedjes van een dierbare (muziek)vriend. Steeds wanneer ik een grasveld vol madeliefjes zie, schiet het in m’n hoofd en loop ik automatisch te neuriën. Madeliefjes maken me blij. Het is zo’n vrolijk gezicht, al die kleine blije bloemetjes. En zo’n veld met halflang gras vol witgele bloemknopjes nodigt zo uit om te gaan liggen en gewoon even met mijn ogen dicht te genieten van de zon en het gefluit van vogels.