Weer een stralende dag vol zonneschijn. Ik besluit mijn routine een keer om te gooien en mijn dag te beginnen met een wandeling op de nuchtere maag in plaats van een half uurtje schrijven. Als ik de hoek omloop zie ik al hoe prachtig het op de velden is en ren snel terug om mijn camera te pakken. Want kijk dan, wat een wonderschone ochtend het is. De opkomende zon koestert de ochtendnevel met een lucht vol warme, zachte geeltinten. Boven op de dijk is het uitzicht op Haringvliet nog adembenemender. Het is sereen, sprookjesachtig, verstild. Het is troostend. Ik voel me vervuld en dankbaar.