Dit boek vond ik een verfrissend verhaal te midden van alle boeken over autisme die ik al eens had gelezen. Eens een boek over autisme geschreven door iemand mét autisme. Iemand die er dagelijks zelf mee te maken heeft, chocola heeft moeten maken van hoe haar hersenen werken en hoe dat anders is dan bij mensen zonder autisme. Hoe dat soms heel erg lastig is maar soms ook juist heel handig. En hoe ze een ontwikkelingsproces heeft doorgemaakt tot het punt waar ze nu is: het punt waarop ze zichzelf waardeert, omarmt en liefheeft zoals ze is.

Autisme is een onderwerp wat nog door veel misvattingen en vooroordelen wordt omgeven en ook ik betrapte ik me – zelfs als psycholoog – op nog een aantal daarvan tijdens het lezen van dit boek. Bianca Toeps schrijft geestig en bijdehand en maakt korte metten met alle vooroordelen die je nog over autisme zou kunnen hebben. Haar boek kan heel verhelderend zijn om te lezen wanneer je zelf denkt misschien autisme te hebben of te maken hebt met iemand in je nabije omgeving die autisme heeft.