Het zijn er inmiddels zoveel dat het soms niet eens meer opvalt: de absolute pracht van pauwen. Af en toe lukt het me om met dezelfde ogen van verwondering naar mijn werkplek te kijken als toen ik voor het eerst het sprookjesachtige terrein op wandelde. De planten, de fruitbomen met prachtige mossige knoestige stammen, de prachtige Friese paarden. De rieten daken en ontluikende bloesem en de familie pauw, die in de bomen, op de hekken, in het gras, op de struiken en in de paddocks hun leven leiden. En dat ik dan thee zet en uit het raam dit uitzicht heb. Blijft bijzonder.