Ik hou ontzettend van mistig weer. De mystiek, de dromerigheid, het beslotene.. ik vind het heel fijn. Vandaag heb ik mezelf als doel gesteld om bewust op zoek te gaan naar schoonheid in het winterse landschap van mijn werk. Om ook daar waar alles is uitgebloeid de charme van de natuur te zien en te genieten van wat er is. Ik geniet ervan om nu de prachtige vormen te kunnen zien van bomen die zomers een simpele bolvorm tonen. Ik voel me verwonderd door de schoonheid van regendruppels aan de sprietjes van een uitgebloeide bieslookbloem. Maar het allermooiste vind ik de dauwdruppels die als parels op een groen blad liggen van een winterharde groente in de moestuin. Prachtig toch?!