Vroeg opgestaan en meteen lekker in de workflow. Vijfentwintig minuten vol focus tekst verbeteren, vijf minuutjes pauze. Halverwege de ochtend gaat m’n wekker voor de vijf minuten pauze weer. Ik sta op en word getrakteerd door de prachtige lichtval op het raam aan de andere kant van de zolder. En alsof hij snápt hoe fotogeniek het beeld met die plant in het raamkozijn toch al is, springt Abel op de vensterbank en laat zijn staart nonchalant over het randje hangen. Alleen z’n chagrijnige kop dan, verder had hij het niet beter kunnen doen, haha.