Het is Abels lievelingsplekje: het grasveldje naast het muurtje onder de pergola. Hij kan er uren in het gras liggen slapen, rollen of kroelen. Als ik er op het muurtje ga zitten met mijn lunchsalade, komt hij dan ook al snel aangehobbeld. Gezellig, hij en ik, zo lekker samen lunchen. Veel leuker dan alleen.
