Ik heb net ons groentenpakket opgehaald bij de biowinkel en fiets via een mooie route terug naar het dorp. Langs de dijk staan op verschillende plekken wilderige braamstruiken, vol rijpe vruchten. ‘Waarom pluk ik er niet wat?’ denk ik bij mezelf. Het geeft zo’n zomerse sfeer en zo’n fijn gevoel van tijdloosheid. Gewoon even tien minuten fiets aan de kant en met aandacht zoeken naar de mooiste bramen, precies rijp genoeg waardoor ze zonder echt te hoeven knijpen zo losglippen van de tak. Wat een fijn moment. En het resultaat is een klein zakje vol verse wildplukbramen, heerlijk om morgen tussendoor van te snoepen.