Tijdens een avondfietstocht door de buurt kom ik dit bankje tegen. Ik heb ze wel meer gezien, bankjes of stoeltjes met een reminder om eventjes pauze te nemen, uit te rusten, bij te tanken. Soms met een flesje water of een appeltje erbij. Het brengt een glimlach om mijn mond. Ik vind het mooi dat mensen anderen helpen er aan te denken om even stil te staan. We zouden met zijn allen in deze dolgedraaide topspeed maatschappij eens wat vaker moeten gaan zitten – op dit bankje of een ander – om gewoon even te ademen, om ons heen te kijken en te luisteren of we het zachte gefluister van onze ziel weer kunnen horen.