Na mijn ochtendritueel trek ik de gordijnen open en laat het warme zonlicht de kamer binnenkomen. Ik geniet van de plantjes die achter het gordijn te voorschijn komen en voel me dankbaar. Dankbaar voor deze fijne plek om te wonen en dankbaar voor alle spullen die ik in ons huis heb verzameld die me doen denken aan lieve mensen. Zoals deze plant die ik van oma kreeg omdat ik een keer over die van haar had gezegd dat ik hem zo mooi vond. Maar ook een weefwerkje wat we als dank kregen voor het helpen klussen en een houten doosje wat een vriend meenam als souvenir. Overal staan en hangen reminders aan vrienden en familie. Het doet me goed, het geeft me een warm gevoel van verbondenheid en maakt me dankbaar.
