Meestal heb ik de neiging om spullen en meubels die niet langer nodig of in gebruik zijn ook maar meteen echt weg te doen. Het geeft ruimte in mijn hoofd om enkel te bezitten wat ik ook echt gebruik en waar ik plezier aan beleef. Dingen bewaren “want dat kan ik vast nog wel een keer gebruiken” komt er bij mij niet in. Maar zo nu en dan ben ik heel blij dat ik iets toch heb bewaard. Zoals het kleine stellingkastje wat achter in de gemeenschappelijke schuur belandde omdat we even geen gelegenheid hadden het naar de kringloop of vuilstort te brengen. Ik heb hem weer opgediept en hem een nieuwe functie gegeven als stekjestafel op het balkon. Het past precies. Wie wat bewaart, die heeft wat!