Maandagochtend. Het is rustig in het natuurgebied waar ik heb besloten een uur te gaan wandelen. Even weg uit ons kleine en warme appartement. Even alleen. Even fluitende vogels en ritselende boombladeren om me aan op te laden. Ergens tijdens mijn wandeling kom ik dit mooie tafereel tegen. Een bankje, gearmd met een boom. Het brengt een glimlach op mijn gezicht, het is zo’n leuk gebaar. Ik ben ook wel even toe aan zitten en het is een prachtplek om even om me heen te kijken. Ik ga zitten en zie op het kleine zilveren bordje dat dit het huwelijksbankje is ter ere van het huwelijk van Anne en Evert. Nog een glimlach. En terwijl ik daar naar het uitzicht kijk, beeld ik me in hoe Anne en Evert hier liefdevol hand in hand om zich heen kijken (of juist enkel oog hebben voor elkaar en niet eens zien hoe prachtig het hier is). Mooi toch? ✨🧡