Met Ciara, Dennis en al die andere stormen is februari tot nu toe wel een troosteloze verwaaide en verregende maand. Ik moet dus extra goed zoeken naar klein geluk in mijn dagen, om te voorkomen dat ik een verzuurde klaaggeest word. En hoe hard het dan ook moeite kost om mezelf naar buiten te slepen en actief te houden, het werkt toch elke keer wel weer. Want dan kom je lieflijke lentebloemetjes tegen. Prachtig, zo klein en subtiel, bijna onopvallend en als je dan van dichtbij kijkt zo gedetailleerd. Een waar kunstwerkje!