Jaaa jaaa jaaa! Het eerste frisse groen dat zich dapper buiten de knoppen waagt om de lente te begroeten. Met het zonlicht erop schenen ze prachtig door, het is een beetje sprookjesachtig. Met een klein geluksgevoel loop ik door, in mijn hoofd nog de prachtige dichtregel van Jan Eijkelboom die ik net hiervoor in in de tunnel tegenkwam maar niet mooi op de foto kon vangen:

Een meeuw wentelt staat stil lijkt dan te wankelen maar heeft geen verleden, geen toekomst, dus aarzelt hij niet.