Amira zoekt regelmatig fotogenieke plekjes uit om te gaan liggen. Kom je aanlopen door de lange gang, kijkt ze je met haar mooie snoetje recht aan, bovenop de bank, haar vacht schril in contrast met de knalgele muur en complementair aan de bruine bank. Wat is ze toch een beauty. Gauw even een plaatje geschoten voor ik naar mijn werk vertrok. (En precies zo vind ik Abel soms in de meest hilarische houdingen op de meest onverwachte plekken, net zo fotogeniek maar dan anders.)