Rotterdam blijft een bijzondere stad. Rauw, ongepolijst. Eerlijk. Ik kan zo genieten van zo’n afgelegen straatje naast het winkelgebied vol dichtgespijkerde ramen. Anderen zien verwaarlozing, verloedering. Ik zie ruwe expressie van een kunstzinnige ziel. Schaduwen van wat was met fantasieën over wat kan worden. Ik hou ervan, sta er even bij stil, maak een foto en loop weer door.