De afgelopen weken was ik op maandagochtend steeds in de psychologenpraktijk van mijn pa te vinden, voor een speciaal project. Sommigen zullen me misschien voor gek verklaren, maar in de afgelopen periode heb ik (voor de tweede keer) een stapeltje oude dagboeken en bullet journals ingescand. Pagina voor pagina mijn herinneringen digitaliseren. De papieren versies zijn in de papiercontainer gegaan. Enerzijds om zo fysiek ruimte te maken voor andere dingen. Anderzijds om symbolisch het verleden (zowel het mooie als het minder fijne) los te laten zodat er meer ruimte in mijn hoofd en hart komt voor nieuwe ervaringen, dromen, waarden en doelen. Het is fijn om te doen, ik lach me soms een kriek om dingen die ik schreef of voel me trots bij de mooie tekeningen of quotes die langskomen. Maar bovenal geeft het een soort vrij gevoel.