Het is bijna 2020. Voor mij betekenen die laatste paar weken van het jaar dat het tijd is voor wat bezinning. Ik trek er een paar dagen voor uit om rustig het jaar te “oogsten”. Dat is een heel fijn en persoonlijk proces van terugkijken op het jaar, dankbaarheid laten groeien voor wat mooi en goed was en stilstaan bij de lessen die het jaar me heeft geleerd. Zo sta ik heel bewust stil bij het leven en vooral bij hoe ik wíl leven. En kan ik met dankbaarheid en een vastberaden positiviteit beginnen aan het nieuwe jaar. En ik kan mezelf niet beter in de stemming krijgen hiervoor dan in ee klein, knus cafeetje met een lekker drankje en een gebakje en een groot raam om dromerig door naar buiten te kijken en te mijmeren.