Het is alweer begin november. Al een week of tien ben ik bezig met mijn ‘nieuwe leven’. Het reizen is ver weg, werken is gereduceerd tot één dag in de week en de studie is volop begonnen. Vrijwel iedere dag sta ik voor dag en dauw op om met de sprinter naar Tilburg te reizen en me te buigen over psychologische en geneeskundige zaken. Hoe werkt het hart, hoe wordt kanker behandeld en wat doen ziektes zoals dat met de mens? Het is heerlijk om na een jaar rustig aan doen weer eens flink te worden uitgedaagd om na te denken over nieuwe thema’s. Vrijwel iedere dag zit ik op het puntje van mijn stoel te luisteren naar de nieuwe, interessante informatie, die mijn nieuwsgierigheid prikkelt en ervoor zorgt dat we met zijn allen zoveel vragen stellen dat de colleges meestal uit (dreigen te) lopen.

De studie brengt een hoop drukte en stress met zich mee. In de eerste weken heb ik per week zo’n vijf a zes deadlines, zit ik zo’n negentien uur in college (+ nog drie uur vrijwillig Spaans als bijvak waar ik enorm van geniet!) en gebruik ik al mijn vrije tijd voor huiswerk. Ondanks mijn goede voornemen is het dus knap lastig om het ontspannen gevoel van tijdens het reizen vast te houden. Toch doe ik mijn best. Ook zonder ver weg te gaan of ergens anders te slapen kun je jezelf even losmaken van de waan van de dag en opgaan in het moment. Dat kan zelfs thuis.

Ik heb het geluk dat de universiteit van Tilburg op een prachtige plek ligt, met pal naast de campus een stuk bos. Zeker nu de herfst volop bezig is, is het werkelijk prachtig om door de Oude Warande te lopen (zoals het bos heet). En ook vanuit iedere collegezaal, café of bibliotheek op de campus heb je uitzicht op bomen, fonteinen en grasvelden. Het is een heerlijke plek om les te hebben en als je dan toch al hele dagen op de universiteit moet zijn, dan is dit nog niet eens zo erg.

Op de dagen die ik vrij ben (tot nu toe waren ze schaars), probeer ik het reisgevoel vast te houden en uitjes voor mezelf te organiseren. Zo bezocht ik de open lucht fototentoonstelling BredaPhoto en de binnenstad van Breda voor een ochtendje inspiratie opdoen en fotograferen.

Sander en ik reden in een weekend naar Den Haag om te wandelen in Clingendael, een van de mooiste stadsparken die ik ken en waar je de buitenwereld even helemaal kan vergeten.

Ik dook na school de binnenstad van Tilburg in om links-rechts-links een beetje rond te dwalen en te zien wat ik tegenkwam.

Zelfs het bloggen hield ik vol, al was dat niet op deze persoonlijke blog maar op die van Globonaut, een internationaal reisplatform waarbij ik me heb aangesloten. Klik hier voor de blogjes die ik heb geschreven voor deze site.

Tot slot hield ik mijn fotografie en inspiratie ook een beetje levend door het nieuw gevonden medium Instagram. Misschien ben je verbaasd: doet Marijke toch weer aan social media? Nou, ja dus, maar eigenlijk is Instagram mijn nieuwe versie van mijn fotoproject ‘Klein Geluk’. In plaats van iedere dag te een foto op een weblog plaatsen (wat een hoop werk kost en wat soms moeilijk is omdat je nu eenmaal niet iedere dag een leuke foto kunt maken), plaats ik nu foto’s van dingen die me blij maken op instagram. Zelfde recept dus, maar dan makkelijker en bovendien gemakkelijker te delen met anderen! Als je nieuwsgierig bent geworden, je kunt me vinden onder de naam @marijkevanderwaard.

 En dan is er ook nog een heerlijke plek in Dordrecht waar ik tenminste twee keer per week kan loskomen van alles wat er nog moet gebeuren: DOOR. Gevestigd in een mooi oud pand aan de Voorstraat, is DOOR een creatieve broedplaats waar allerlei leuke mensen samenkomen om hun talenten te gebruiken voor of te genieten van kunst, cultuur en muziek. Iedere maandag geniet ik samen met vele anderen van een met liefde bereide drie gangen maaltijd, volledig plantaardig (volledig gemaakt van overblijfselen van groenteboeren en marktkramen) en volledig gratis. Iedere vrijdag geniet ik van uiteenlopende muziek tijdens DOOR|open en leef ik me met allerlei muzikale anderen uit in de jamsessie na afloop. Het is een heerlijke plek waar ik me volledig thuis ben gaan voelen. En het mooiste is: binnenkort mag ik er gaan optreden! Op vrijdag 25 november sta ik op het programma om een uur tot anderhalf te vullen met live muziek. Voel je welkom om te komen kijken!

Het zijn allemaal pogingen om niet helemaal te verdwijnen in het drukke universiteitsleven. Het leven van een masterstudente is toch weer drukker en hectischer dan ik dacht. En dit nieuwe leven (zo voelt het echt) waaraan ik begonnen ben, heeft me nu alweer een aantal lessen geleerd. De meesten wist ik al, maar ieder mens heeft nu eenmaal levenslessen en valkuilen die steeds terugkomen en waar je steeds beter mee om leert gaan:

1. Niet alles hoeft perfect

Wat je ook doet, werk of studie of vrijwilligerswerk: geef het beste van jezelf maar houd ook rekening met jezelf. Doe niet méér dan je kan. Neem op tijd rust, zodat je iedere dag weer opnieuw je beste best kan doen. En je beste best is niet iedere dag hetzelfde. Het is niet erg om soms iets mindere kwaliteit te leveren. Het is zelfs niet erg om iets soms gewoon niet (zo goed) te kunnen. Je bent tenslotte maar een mens.

2. Tijd voor jezelf is heel belangrijk

Ik, en met mij waarschijnlijk vele anderen, ben geneigd altijd bezig te zijn met dingen die nog moeten gebeuren. Opdrachten voor school, literatuur die ik nog moet lezen, een was draaien, ophangen en opvouwen, boodschapjes doen, de administratie bijhouden, mailtjes beantwoorden. Er zijn genoeg dingen waaraan je je aandacht kunt geven. En als je niet oplet, ben je zo de hele dag bezig, vanaf het moment dat je je benen naast je bed zet tot het moment tot je je hoofd weer te rusten legt. En laat mij je de bekende weg vertellen: dat is niet goed voor je. Neem de tijd om rustig aan te kleden, te ontbijten, tanden te poetsen en je tas in te pakken, zonder afleiding van een telefoon en zonder haast of tijdsdruk. Rustig de dag beginnen zorgt ervoor dat je veel prettiger aan je dag begint en veel helderder bent voor wat je moet doen. Neem het liefst iedere dag even wat tijd voor jezelf. Even gewoon uit het raam staren in de trein in plaats van je tijd ‘nuttig’ gebruiken door nog iets voor werk of school te doen. Na het eten nog even aan tafel of op de bank blijven zitten om even bij te komen van de dag. Blijf desnoods wat langer op de WC zitten. Maar let wel: zonder jezelf af te leiden met nieuwsberichten op je telefoon of een televisieprogramma. Gewoon even niets doen en je hoofd de ruimte geven om uit te razen is zo belangrijk en zo fijn als je eraan toe geeft.

3. Iedere dag een halfuurtje buiten wandelen (het liefst in de natuur) geeft rust en ruimte in je hoofd en maakt je gezond.

Iedere week maak ik lange dagen op de universiteit, maar gelukkig heb ik vrijwel iedere dag een vrij lange lunchpauze van een uur of langer. Eten duurt meestal niet veel langer dan twintig minuten en dus besteed ik de rest van de tijd aan het maken van een wandeling. Beweging is goed als je de hele dag op je gat zit en bovendien, zo heb ik gemerkt, geeft het een heerlijke rust en helderheid in mijn hoofd als ik tijdens het wandelen mijn gedachten laat uitrazen en mijn aandacht even verzet op wat ik zie, ruik, voel en hoor. De Oude Warande is mijn grote vriend. Beukennootjes, kastanjes, allerlei vormen en kleuren bladeren, een eekhoorntje wat gauw langs de stam een boom inschiet, mensen met honden, de geur van vochtige aarde en dennennaalden. Een langskomende trein op het verderop gelegen spoor. Maar ook op mijn werk ga ik in de pauze van drie kwartier een halfuurtje wandelen. Altijd hetzelfde rondje, door het park en langs het oude kasteeltje, maar de rust, buitenlucht en regelmaat doen me goed.

4. Creativiteit blijft alleen stromen als je er tijd en moeite in steekt.

Als het druk is, vergeet ik altijd mijn creativiteit. Het lijkt dan ook vaak alsof ik een gebrek aan inspiratie heb, of een writersblock. Maar niets is minder waar. Juist als er zoveel om je heen gebeurt, is het heerlijk om creatief te zijn. En dat hoeft helemaal niet zo denderend en geïnspireerd te zijn. Scheur mooie pagina’s uit een tijdschrift en maak vrolijke enveloppen (erg makkelijk als je gewoon een oude envelop uitvouwt en als mal gebruikt). Pak een vel papier en teken wat je ziet: ieder mens kan tekenen en het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld. Een banaan, een kaars, een pen, kleine dingen, maar het gevoel iets te creëren is zo fijn en belonend! Zet muziek aan en zing lekker mee, improviseer tweede stemmen of fluit een solo tussendoor. Het maakt niet uit of het vals of zuiver is, of het ergens naar klinkt of niet: het gaat om het plezier wat je eraan beleeft en aan het feit dat je iets aan het creëren bent. Dat geeft energie, dat laadt je op.