De afgelopen dagen waren een voorproefje op onze grote reis. De pinpas werd op ‘Azië’ gezet, de koffers werden ingepakt en de reisgidsen doorgebladerd. Op woensdag vijf augustus steeg ons vliegtuig op van het vliegveld van Brussel, om ons drie uur later af te zetten op Sheremetyevo International Airport, Moskou, Rusland.

Moskou is enorm: het is een stad van 2,5 duizend kilometer groot, een stad met elf miljoen inwoners. Onmetelijk groot. De stad bestaat eigenlijk uit verscheidene kleinere steden met hun eigen centrum om het bekende stadscentrum heen gebouwd. En wat een andere wereld is Moskou! Foeilelijke oostblokachtige betonflats naast kitscherige kerkcomplexen met Byzantijnse gouden uienbollenkoepeltjes erop. Verkeer dat op tienbaanswegen midden door het centrum stuift, waarin je links en rechts mag inhalen en waarin je wint wanneer je maar overtuigend genoeg voordringt, afsnijdt, remt en plankgas geeft. Geld waarbij je zelfs een ijsje van omgerekend tachtig eurocent met briefgeld kunt betalen en wat je een waar Monopoliegevoel geeft. Het is allemaal Moskou. Moskou, waar mensen op straat nooit glimlachen. Waar jonge vrouwen zich dagelijks kleden alsof ze hun diploma-uitreiking hebben. Waar het eten in restaurants in etappes wordt gebracht zodat de een nog moet beginnen wanneer de ander al ‘goede bekomst’ kan zeggen. Waar grote vrachtwagens met sproeiers in plaats van de planten het asfalt bevochtigen (tegen het stof) en waar speciale karretjes de vangrails schoonmaken. Waar bruidsparen aan de lopende band de officiële papieren tekenen, hun gelofte geven en waar straatverkoop-fotografen binnen een uur weer aan je broek hangen met afgedrukte bruidsportretten. Waar een mannetje iedere tien minuten de rozenblaadjes, rijskorrels en snoepjes aanveegt en vervolgens de snoepjes eruit vist om mee naar huis te nemen. Waar ze zelfs de naam van internationale bedrijven als Mac Donalds en Subway in het Cyrillisch op de gevel zetten. Waar evenveel 15-verdiepingen-hoge flatgebouwen staan als er rijtjeshuizen staan in een gemiddelde Nederlandse stad. Waar iedere drankfles in de supermarkt is beveiligd met een alarmtag.

Het was een wereld om je ogen uit te kijken. We hebben een heerlijke reis gehad. Ik zie nu nog meer uit naar onze grote reis, die nog maar negen weken, oftewel 63 dagen van ons verwijderd is! Spannend!!

(Foto bovenaan bericht door Marcel van der Waard).

Onderstaande foto’s geven een kleine impressie van onze reis: